24-uurs training Noordzee
Zaterdag 27 januari 2024. Voor eerst sinds begin december 2023 weer eens een mogelijkheid voor een lekkere 24-uurs training op onze Noordzee. Want vanaf windkracht 5 en hoger, mogen wij als ongemotoriseerd vaartuig, de haven van Scheveningen namelijk niet in of uit. En waaien deed het de maand december en januari, vaak en hard. Twee weken later, op zaterdag 10 februari 2024, was het alweer raak. Wederom prima roeiweer.
Deze trainingen starten altijd met teamoverleg. FF checken hoe bij een ieder de vlag ervoor staat. Bakkie koffie en een paar koeken erbij! Daarna Alexia prepareren / oppoetsen, en de route-navigatie vaststellen. Belangrijkste factoren: de kenteringen tussen de eb- en vloedstromen plus de wind-verwachting voor de komende 24 uur.
Rond 11:00 varen we dan uit en beginnen we aan ons roeiweekend. 2 uur op, 2 uur af. Toiletteren op een emmer. Je best doen om de gevriesdroogde maaltijden, aangelengd met warm water, binnen te houden. Proberen te slapen in de rust-shifts. Goed blijven roeien in de roei-shifts. Tenen en vingers niet meer goed warm kunnen krijgen. Regenbuien trotseren die soms een hele shift duren. Zeehonden en bruinvissen spotten. In het donker navigeren langs diverse boeien. En continu nadenken om de juiste koers te bepalen, rekening houdend met de stromingsrichting, de stroomsnelheid, de wind, het tijdstip van de eerstvolgende kentering, en het finishdoel na ongeveer 24 uur (Scheveningen haven).
Deze twee trainingen hebben we regelmatig dwarsstrooms en daardoor ook halfwinds geroeid. Bij zuidwesten wind is dat van de kust af naar zee, en vanuit zee weer terug naar de kust. Dit roeit vanzelfsprekend moeilijker en onprettiger dan voor of tegen de wind in en met de stroom mee. Maar het gaat, met een redelijke snelheid van om en nabij 2 knopen.
Om het wat moeilijker te maken, hebben we twee keer een shift tegenwind en tegen de stroom in geroeid. Roeisnelheid gemiddeld: nog geen hele knoop. En soms helemaal nul knopen, dus op dezelfde plek blijven terwijl je met twee man hard aan de riemen trekt. Toen we na deze shifts omkeerden en voor de wind en met de stroom mee roeiden, zaten we gemiddeld boven de 5 knopen.
Beide trainingen hebben we een goede drill gedaan, door het para-anker uit te zetten. Deze drill oefenen we sinds het najaar 2023 iedere roeitraining.
Een para-anker is een drijvend anker. Het is een soort parachute, die aan de boeg (voorkant van de boot) bevestigd wordt met een ankerlijn van ongeveer 80 meter lang. Dit para-anker drijft vlak onder het wateroppervlak en werkt als een “rem”. De plek waar het para-anker zich bevindt, is zichtbaar middels een grote fel oranje drijver. Doel van het para-anker: in ruige zeecondities die te gevaarlijk zijn om te roeien, of in slechte condities die roeien weinig zinvol maken (harde zijwind / tegenwind), de boot dwars op de deining houden waardoor een kapseizing van de boot voorkomen wordt.
De Noordzee in het donker, is een fantastische oase van rust. Weinig geluid en verlichting, m.u.v. de grote zeeschepen die liggen te wachten op de wachtplaats, en de twinkelende lichtjes van diverse plaatsen aan de wal. Scheveningen by night blijft een bijzondere mooi uitzicht vanaf een donkere zee.
Zaterdag 10 februari 2024 hebben we de eerste 4 uur met zijn vijven geroeid. Marcel heeft eind 2023 aangegeven dat zijn gezondheid het helaas niet mogelijk maakt om samen met Gerhard, John, Paul en Chris, de Atlantische oversteek in de Alexia te voltooien. Dit is een enorme domper voor Marcel zelf, en voor het oceaanroeiteam de North Atlantic Four. Want de planning was altijd om deze bijzondere tocht met zijn vijven te volbrengen. Marcel blijft onderdeel uitmaken van het roeiteam en de Stichting New York – Rotterdam. Hij helpt mee bij de verdere voorbereidingen, en roeit delen van trainingen waar mogelijk. Naast verdriet en teleurstelling, geeft het ons allen ook kracht en positiviteit, om door te gaan.
Hartelijke groet namens de North Atlantic Four / Stichting New York – Rotterdam,
Marcel, Gerhard, Chris, John en Paul (vlnr)