We beginnen vroeg, in het donker nog. De oceaan is redelijk kalm . Paul en Gerhard starten als koppel en hebben na 2 uur de afstand al goedgemaakt die we op para-anker verloren hebben. We koersen weer ZO. Bij het overnemen van de shift door John en Chris worden wij vieren getrakteerd op een fantastisch schouwspel van tientallen dolfijnen rondom onze boot. Na een minuut of 10 hebben ze er echter genoeg van en verdwijnen onze vrienden richting de horizon.
John en Chris roeien verder maar merken direct dat Alexia nauwelijks meer op de juiste koers te houden is. De oceaan wordt ook wilder. De wind neemt toe, uit ZO, dus pal tegenwind. Hardere wind is hogere golven, dus na een uur wordt er gestopt met roeien. We gaan helaas weer op para-anker, waarschijnlijk voor langere tijd gegeven de voorspellingen van onze navigatoren.
Alexia houdt zich prima die dag en nacht. Voor de roeiers is het afzien in de krappe en vochtige cabines. Maar we klagen niet. Morgen zien we wel weer.
John, Gerhard, Paul en Chris
North Atlantic Four