Hulp bieden aan hen die hulp behoeven, maakt het leven prachtig!
Graag bied ik de helpende hand aan mensen die hulp kunnen gebruiken. De problemen van anderen helpen oplossen en hun lijden enigszins kunnen verzachten, is een grote drijfveer van mij. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik al weer ruim 20 jaar werkzaam ben als brandweerman. Begonnen als vrijwilliger in de functie van manschap, achter in de tankautospuit. En inmiddels al weer 11 jaar werkzaam als commandant van het bedrijfsbrandweerkorps van Tata Steel IJmuiden. Waar ik ook verantwoordelijk ben voor de bedrijfsbeveiliging. Het verschil kunnen betekenen tussen leven en dood, en het bedrijf samen met mijn collega’s kunnen behoeden voor ernstige schade, geeft mij dagelijks een enorm voldaan gevoel.
Een grote passie van mij is sloeproeien. Daar is ook de kiem gelegd voor een Atlantische oversteek. De vader van het beste vriendje van onze oudste zoon, is naast sloeproeier ook Nederlands eerste oceaanroeier. Op een verjaardag, inmiddels al weer ruim 10 jaar geleden, werd ik gegrepen door zijn verhalen. Vanaf dat moment wist ik, dat ik ook een Atlantische oversteek zou gaan maken. Toen vier van mijn Haarlemse sloeproei maatjes in 2018 de Talisker race wonnen (zuid Atlantische oversteek in wedstrijdverband), werd dit gevoel alleen maar sterker. Van mijn broer kreeg ik in het voorjaar van 2020 een pensioenblaadje van de Politie, met daarin een artikel over de roeitocht New York Rotterdam voor het Sophia Kinderziekenhuis / Ronald Mc Donald huis. Ik werd direct gegrepen door deze vier politiecollega’s, hun droom en het prachtige goede doel als hun belangrijkste drijfveer. Ik heb geld gedoneerd en een leuke email gestuurd. Tot mijn grote verrassing werd ik vrij kort daarna gebeld door Bert, en van het een kwam het ander.
Mijn andere grote drijfveer / passie, is mijn gezin. Annemieke (1970) en ik (1971) vormen samen een gouden koppel. We steunen elkaar door dik en dun, ook wat dit avontuur betreft. Datzelfde geldt voor Bram (2001) en Casper (2004), onze twee puberzoons die elk op hun eigen manier door het leven gaan op weg naar volwassenheid. Op wie Annemieke en ik heel erg trots zijn. Uiteraard laat een oceaanoversteek per roeiboot mijn drie dierbaren niet onberoerd. Maar zij zien dat wanneer je ergens van droomt en daar echt voor gaat, dat die droom werkelijkheid kan worden. Mijn droom, een oceaanoversteek, die ook nog eens spoort met mijn grote drijfveer: hulp kunnen bieden aan hen die hulp behoeven. Het leven is prachtig, ik voel mij een bevoorrecht mens.